Belastingdienst biedt binnen vier uur een baan

Helemaal nieuw is het concept niet, maar de schaal waarop het gebeurt wel: de fiscus ziet ’s ochtends zestien kandidaten, ’s middags zestien en dat soms vijf dagen per week. Elke maand worden honderden mensen aangenomen – ook met minder snelle procedures. Dat moet ook wel omdat de dienst nodig moet vernieuwen, vergrijst en er vorig jaar veel te veel werknemers met een grote zak geld zijn vertrokken.

Het proces van snelwerving is vorig jaar zomer gestart – toen heette het nog de wervingwasstraat. Inmiddels is dat omgedoopt tot ’wervingboulevard’. De ervaringen zijn positief, vertelt Dike Sialino, verantwoordelijk voor de instroom tijdens een bezoek van staatssecretaris Menno Snel aan de Belastingdienst. „In anderhalf jaar moeten we zo’n 4200 mensen aannemen. We lopen inmiddels redelijk op schema.” Kandidaten waarderen de snelheid, vertelt ze. „Soms zit iemand in meerdere procedures tegelijk en kiezen ze voor ons omdat we sneller zijn.”

Goed beeld

Maar kun je in vier uur wel een goed beeld krijgen van een sollicitant? André Blasius, Vincent van der Heijden, Björn Ghitti en Moniek Veltman, leden van de selectiecommissies, vinden van wel. Ze gebruiken formulieren om de sollicitaties van de nieuwe accountants, fiscalisten, fiscale en controlemedewerkers te standaardiseren. In elk gesprek van drie kwartier wordt naast op motivatie op vier competenties gelet. Dat is niet anders dan bij andere sollicitaties, vertellen zij.

Daarentegen moet de Belastingdienst wel echt veel mensen aannemen en is de vijver niet al te groot. Van de mensen die solliciteert, wordt meer dan de helft uitgenodigd voor de ’wervingboulevard’. Daarvan krijgt ongeveer de helft een contract aangeboden. „Die cijfers zijn niet anders dan bij normale sollicitaties”, zegt Sialino. Of er extra veel mensen tijdens de proeftijd vertrekken, kan ze op dit moment nog niet vertellen.

Praatje

Daphne Jacott (37) werd in oktober tijdens een speedsessie aangenomen als accountant. „Ik vond het heel prettig om meteen te weten dat ik was aangenomen. Ik werkte bij een groot belastingkantoor, maar daar moet je al je uren verantwoorden. Om 40 verantwoorde uren te maken, ben je zeker 50 uur bezig. En dan doe je het efficiënt. Bij de Belastingdienst kan ik nog eens een praatje maken met een collega.”

Het imago van werken bij de fiscus valt gelukkig reuze mee, constateert staatssecretaris Snel, ook na alle blunders – met ict, wachttijden en personeelstekorten. „Voor fiscalisten zijn we de populairste werkgever. Inhoudelijk kun je namelijk nergens meer de diepte in dan hier.”